Blog
Wodniak jądra to schorzenie wywołane przez płyn nagromadzony z otrzewnej, między osłonkami jąder lub w wyrostku pochwowym, który się nie zrósł. Dolegliwość ta, w większości przypadków, nie jest groźna dla zdrowia i funkcjonowania narządów rozrodczych. Nie należy jej jednak bagatelizować i koniecznie trzeba udać się z nią do lekarza.
Wodniak jądra może być wrodzony lub nabyty. Ten pierwszy przypadek dotyka już najmłodszych pacjentów. W wieku dziecięcym jądra zstępują z otrzewnej do moszny przez wyrostek pochwowy, który następnie się zarasta.
Zdarzają się jednak sytuacje, gdy wyrostek ten nie zrasta się, co może spowodować nagromadzenie się płynu i pojawienie się wodniaka jądra. Występuje on przeważnie po prawej stronie.
Wodniak jądra nabyty, nazywany też wtórnym, powstaje na skutek innych schorzeń urologicznych, np. zapalenie jądra lub nowotwór jądra. Wodniak może też być wywołany na skutek urazu lub nadmiernego wysiłku fizycznego.
Wodniak jądra ma postać miękkiego guza na jądrze, który można wyczuć, dotykając moszny. Dolegliwość ta nie powoduje bólu, ale wywołuje uczucie dyskomfortu, zwłaszcza w czasie chodzenia lub biegania. Wodniak może też spowodować powiększenie się moszny oraz uczucie zwiększonego ciężaru tej części ciała. W przypadku pojawienia się powyższych objawów, konieczne jest wykonanie badania USG, które wykaże to schorzenie.
Jeśli badanie USG wykaże wodniaka jądra, należy udać się do urologa. W przypadku tego schorzenia u dzieci, również pediatra jest właściwym specjalistą. U większości niemowlaków wodniak jądra nie wymaga interwencji lekarza i samoczynnie zanika.
Podobnie jest w przypadku chłopców w wieku szkolnym. Jeśli jednak objawy zaburzenia są wyraźne i długo się utrzymują, nie należy tego bagatelizować i koniecznie należy udać się do specjalisty.
O ile w większości przypadków wodniak jądra przechodzi samoczynnie, to zdarza się, iż jest konieczne, aby usunąć go chirurgicznie i udać się do chirurga. Zabieg ten nie jest bardzo inwazyjny. Polega na nacięciu osłonek jądra i drenażu nagromadzonego płynu.
Dawniej stosowano też punkcję z aspiracją płynu, jednak ze względu na zwiększone ryzyko powikłań i nawrotu choroby po wykonaniu punkcji, specjaliści odchodzą od tej metody na rzecz drenażu. Rekonwalescencja po zabiegu trwa kilka dni, po których pacjent wraca do pełnej sprawności.